มีคํากล่าวเก่าๆ ว่า “ระยะทางทําให้หัวใจรักมากขึ้น” ฉันคิดว่าคนที่ตั้งชื่อวลีนี้ไม่เคยมีความสัมพันธ์
ทางไกลหรือพยายามออกจากหนึ่ง เพราะจากการแสดง “อําลาอําลา” ของเอกวา มซางี มันทําให้ห่างหายไปมากมายในระยะทางนั้น เช่น ประวัติศาสตร์ร่วมกันและความเข้าใจซึ่งกันและกัน ความสนิทสนมถูกบิ่นออกไปจนกระทั่งอีกครั้งคุณกลายเป็นคนแปลกหน้า ระยะทางอาจเป็นความร้อนและความดันที่เปลี่ยนหินบางส่วนเป็นเพชร แต่ทําลายทุกอย่าง
”อําลา Amor” เริ่มต้นเมื่อสิ้นสุดการแยกกันเป็นเวลานาน วอลเตอร์ (Ntare Guma Mbaho Mwine) ออกจากแองโกลาเมื่อนานมาแล้วเพื่อมาที่สหรัฐอเมริกาเพื่อสร้างชีวิตใหม่ให้กับเอสเธอร์ภรรยาของเขา (ไซแนปจาห์) และลูกสาวซิลเวีย (เจย์มี ลอว์สัน) หลังจาก 17 ปีที่ยาวนานในที่สุดครอบครัวก็กลับมารวมตัวกันที่สนามบิน JFK แต่ประสบการณ์ของพวกเขาแยกออกจากกันในไม่ช้าก็ขัดขวางการรวมตัวกันที่ยาวนาน ซิลเวียใช้ชีวิตส่วนใหญ่กับพ่อของเธอมากกว่าการโทรทางไกล พวกเขาเป็นคนแปลกหน้าซึ่งกันและกันตอนนี้ถูกบังคับให้อาศัยอยู่ใต้หลังคาเดียวกัน เมื่อสามีไม่อยู่เอสเธอร์พบบ้านในความเชื่อของคริสเตียนและได้ถอยกลับเข้าไปในชุมชนคริสตจักรของเธอว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงวอลเตอร์กล่าวคําอําลามานานกว่าทศวรรษที่ผ่านมา ในแง่หนึ่งแม้แต่วอลเตอร์ก็กลายเป็นคนที่เปลี่ยนไปโอบกอดเสรีภาพที่สหรัฐฯจ่ายให้เขาและเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่ในกรณีที่ภรรยาของเขาไม่มี เขาพยายามจบสิ่งต่าง ๆ เมื่อครอบครัวของเขามาถึงและทั้งเอสเธอร์และซิลเวียต้องทนทุกข์ทรมานกับการคิดถึงบ้านในประเทศใหม่นี้ ปัญหาของพวกเขาเชื่อมต่อกัน แต่ถูกซ่อนไว้จากกันจนกว่าความใกล้ชิดทางกายภาพใหม่ของพวกเขาจะบังคับให้พวกเขาเผชิญหน้ากัน
มุมมองของภาพยนตร์ก็เปลี่ยนจากมุมมองของวอลเตอร์เป็นของซิลเวียและเอสเธอร์ เราได้รับความชื่นชมใหม่สําหรับสิ่งที่ตัวละครแต่ละตัวกําลังเผชิญอยู่ในจุดต่าง ๆ ในเรื่องราว จากมุมมองของวอลเตอร์ ซิลเวียดูเหมือนเป็นวัยรุ่นที่ห่างเหิน ไม่สนใจที่จะติดต่อกับเขาอีกครั้ง เมื่อเราเห็นด้านของเธอของเรื่องราวเราจะได้เห็นความตื่นตระหนกของเธอในสถานการณ์อึดอัดใหม่เหล่านี้ เราเห็นข้อความมากมายให้เพื่อนๆ กลับบ้านและความรักแอบเต้นที่แม่ของเธอห้ามมิให้เธอไล่ตาม เอสเธอร์อาจดูเหมือนเป็นแม่ที่มีอํานาจเหนือกว่า และเกรงกลัวพระเจ้าในตอนแรก แต่เมื่อเราเห็นว่าเธอกําลังเผชิญกับอะไร อยู่นั้น
นักเขียนและผู้กํากับ Ekwa Msangi สร้างการเล่าเรื่องแบบไม่เป็นทางการนี้โดยใส่ใจในรายละเอียดสําหรับตัวละครเหล่านี้แต่ละตัว ที่สําคัญพอ ๆ กับการสนทนาของพวกเขาคือภาษากายของพวกเขาและวิธีการที่มันเปลี่ยนไปรอบ ๆ กัน นี่เป็นรายละเอียดที่ละเอียดอ่อนเช่นความเกลียดชังของซิลเวียที่มีต่อพ่อของเธอแสดงให้เห็นว่าตัวเองเป็นดวงตาด้านข้างและหลีกเลี่ยงเขาทางร่างกาย โดยไม่พูดตรงๆ เราจะเห็นเธอไม่พอใจที่เขาพาเธอมาที่นี่ ในขณะเดียวกันเอสเธอร์ก็พกตัวเองอย่างภาคภูมิใจในเกือบทุกห้องอื่น ๆ ในอพาร์ตเมนต์ยกเว้นในห้องนอนกับวอลเตอร์ มันอยู่ที่นั่นว่าความไม่มั่นคงของเธอมีความผันผวนมากที่สุด เธอปกปิดตัวเองอย่างมีสติเมื่อเธอรู้สึกถูกตัดขาดจากวอลเตอร์ เวลาและระยะทางได้นําโทรในความสัมพันธ์ของพวกเขา
Msangi และนักถ่ายทําภาพยนตร์ Bruce Francis Cole เก็บภาพประสบการณ์ต่าง ๆ ในการเล่น
ใน “อําลา Amor” ด้วยความไวเท่ากัน นอกหน้าต่างของรถแท็กซี่ของวอลเตอร์บรู๊คลินรู้สึกเหมือนโลกที่ไม่มีที่สิ้นสุดดวงตาซิลเวียหนึ่งดวงด้วยความประหลาดใจประสาทและเอสเธอร์มองด้วยความสงสัย ซิลเวียสํารวจสภาพแวดล้อมของเธอมากขึ้นเพราะเธอไปโรงเรียนและต้องการบุกเข้าไปในฉากเต้นรํา – คําพูดที่มีศีลธรรมของแม่ของเธอถูกสาปแช่งและการเดินทางของเธอมาพร้อมกับการเคลื่อนไหวของกล้องในระดับพิเศษ วอลเตอร์ติดอยู่ในความคิดของเขาไว้อาลัยต่อความรักที่เขายอมแพ้และไม่แน่ใจในสิ่งที่เขาหยิบขึ้นมาผ่านภาพระยะใกล้และความรู้สึกของความเงียบสงบ เอสเธอร์มาพึ่งพาเพื่อนบ้านเพื่อช่วยนําทางการรวมตัวของหินของเธอและมันผ่านการโต้ตอบเหล่านั้นที่เราเห็นเธอออกมาจากเปลือกของเธอและเข้าสู่แสง โดยรวมแล้วสามคนอัดแน่นอยู่ในอพาร์ตเมนต์มักจะรู้สึกเหมือนอยู่ในทางของกันและกันหรือกําลังจะเหยียบเท้าของกันและกัน มีความรู้สึกของทึบที่พวกเขาจะต้องทํางานผ่าน
ใน “อําลา Amor” ระยะทางกําหนดฉากและให้ตัวละครแต่ละตัวมีความลับบางอย่างในการรับมือกับ วอลเตอร์ล่องลอยไปหาคนรักคนใหม่เอสเธอร์พบชุมชนที่อื่นและซิลเวียกําลังกลายเป็นคนของเธอเองที่เป็นอิสระจากพ่อแม่ของเธอ ระยะทางได้กลายเป็นการบาดเจ็บร่วมกันหนึ่งที่พวกเขาแต่ละคนจะต้องทํางานผ่านถ้าพวกเขาต้องการเป็นครอบครัวอีกครั้ง ในขณะที่ระยะทางนํามาซึ่งจุดจบของความสัมพันธ์จํานวนเท่าใดก็ได้ตัวละครของ “อําลา Amor” ไม่อนุญาตให้ปีของการแยกมีคําสุดท้ายเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปโฆษณา
ฉันไม่อยากทําให้ใครเข้าใจผิดว่าภาพของมามาวจะเชื่อหรือเห็นอกเห็นใจอย่างไร เพราะระยะทางของทุกคนจะแตกต่างกันไป แต่มันก็คุ้มค่าที่จะชี้ให้เห็นว่าเครดิตบังคับเลื่อนของภาพถ่ายในชีวิตจริงของตัวละครสมมติยืนยันว่า Mamaw มีลักษณะเช่นนั้นอย่างแน่นอนและเพื่อนที่เติบโตขึ้นมายากจนและขาวในเมืองเล็ก ๆ อาร์คันซอและดูภาพยนตร์เรื่องนี้กับฉันอ้าปากค้างเมื่อ Close ปรากฏตัวครั้งแรก “โอ้พระเจ้าของฉัน”เธอกล่าว “มันเป็นยายของฉันยกเว้นบุหรี่.” ในทํานองเดียวกันการแสดงของอดัมส์ได้รับการดิ่งลงเนื่องจากความสิ้นหวังและ histrionics ที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่ฉันรู้สึกถึงการยอมรับที่น่าตื่นเต้นในการดูฉากของเธอตรงข้ามกับ J.D. ผู้อาวุโสและอายุน้อยกว่าโดยได้จัดการกับสมาชิกในครอบครัวหลาย
